- حراج!
بهينه سازی معرفی انواع مختلف روش های بهينه سازی
بهينهسازي و معرفي انواع مختلف روشهای آن
بهينهسازي
طراحان زماني قادر خواهند بود طرح
بهينهسازي تركيبي (CombinationalOptimization)،
Security policy (edit with Customer reassurance module)
Delivery policy (edit with Customer reassurance module)
Return policy (edit with Customer reassurance module)
هدف از بهينهسازي
يافتن بهترين جواب قابل قبول، با توجه به محدوديتها و نيازهاي مسأله است.
براي يك مسأله، ممكن است جوابهاي مختلفي موجود باشد كه براي مقايسه آنها و انتخاب جواب بهينه، تابعي به نام تابع هدف تعريف ميشود. انتخاب اين تابع به طبيعت مسأله وابسته است. به عنوان مثال، زمان سفر يا هزينه از جمله اهداف رايج بهينهسازي شبكههاي حمل و نقل ميباشد.
به هر حال، انتخاب تابع هدف مناسب يكي از مهمترين گامهاي بهينهسازي است. گاهي در بهينهسازي چند هدف به طور همزمان مد نظر قرار ميگيرد؛ اين گونه مسائل بهينهسازي را كه دربرگيرنده چند تابع هدف هستند، مسائل چند هدفي مينامند. سادهترين راه در برخورد با اين گونه مسائل، تشكيل يك تابع هدف جديد به صورت تركيب خطي توابع هدف اصلي است كه در اين تركيب ميزان اثرگذاري هر تابع با وزن اختصاص يافته به آن مشخص ميشود. هر مسأله بهينهسازي داراي تعدادي متغير مستقل است كه آنها را متغيرهاي طراحي مینامند كه با بردار n بعدي x نشان داده ميشوند.
هدف از بهينهسازي تعيين متغيرهاي طراحي است، به گونهاي كه تابع هدف كمينه يا بيشينه شود.
مسائل مختلف بهينهسازي به دو دسته زير تقسيم ميشود:
الف) مسائل بهينهسازي بيمحدوديت: در اين مسائل هدف، بيشينه يا كمينه كردن تابع هدف بدون هر گونه محدوديتي بر روي متغيرهاي طراحي ميباشد.
ب) مسائل بهينهسازي با محدوديت: بهينهسازي در اغلب مسائل كاربردي، با توجه به محدوديتهايي صورت ميگيرد؛ محدوديتهايي كه در زمينه رفتار و عملكرد يك سيستم ميباشد و محدوديتهاي رفتاري و محدوديتهايي كه در فيزيك و هندسه مسأله وجود دارد، محدوديتهاي هندسي يا جانبي ناميده ميشوند.
معادلات معرف محدوديتها ممكن است به صورت مساوي يا نامساوي باشند كه در هر مورد، روش بهينهسازي متفاوت ميباشد. به هر حال محدوديتها، ناحيه قابل قبول در طراحي را معين ميكنند.
به طور كلي مسائل بهينهسازي با محدوديت را ميتوان به صورت زير نشان داد:
Minimize or Maximize : F(X) (1-1 )
Subject to : I = 1,2,3,…,p
j = 1,2,3,…,q
k = 1,2,3,…,n
كه در آن X={ بردار طراحي و رابطههاي (1-1) به ترتيب محدوديتهاي نامساوي، مساوي و محدوده قابل قبول براي متغيرهاي طراحي ميباشند.
1-1- بررسي روشهاي جستجو و بهينهسازي
پيشرفت كامپيوتر در طي پنجاه سال گذشته باعث توسعه روشهاي بهينهسازي شده، به طوري كه دستورهاي متعددي در طي اين دوره تدوين شده است. در اين بخش، مروري بر روشهاي مختلف بهينهسازي ارائه ميشود.
شكل1-1 روشهاي بهينهسازي را در چهار دسته وسيع دستهبندي ميكند. در ادامه بحث، هر دسته از اين روشها مورد بررسي قرار ميگيرند.
|
|
|
شكل 1 ـ 1: طبقهبندي انواع روشهاي بهينهسازي
1-1-1- روشهاي شمارشي
در روشهاي شمارشي (Enumerative Method)، در هر تكرار فقط يك نقطه متعلق به فضاي دامنه تابع هدف بررسي ميشود. اين روشها براي پيادهسازي، سادهتر از روشهاي ديگر ميباشند؛ اما به محاسبات قابل توجهي نياز دارند. در اين روشها سازوکاری براي كاستن دامنه جستجو وجود ندارد و دامنه فضاي جستجو شده با اين روش خيلي بزرگ است. برنامهريزي پويا(Dynamic Programming) مثال خوبي از روشهاي شمارشي ميباشد. اين روش كاملاً غيرهوشمند است و به همين دليل امروزه بندرت به تنهايي مورد استفاده قرار ميگيرد.
1-1-2- روشهاي محاسباتي (جستجوي رياضي يا- Based MethodCalculus)